The year 1988 # 7
Acrylic and Textile on paper
30 x 24 cm, 2008
The year 1988 # 6
Acrylic and Textile on canvas
160 x 120 cm, 2008
The year 1988 # 5
Acrylic and Textile on paper
24 x 18 cm, 2008
The year 1988 # 4
Acrylic and Textile on canvas
160 x 120 cm, 2008
The year 1988 # 3
Acrylic and Textile on canvas
110 x 100 cm, 2008
The year 1988 # 2
Acrylic and Textile on canvas
100 x 110 cm, 2008
The year 1988 # 1
Acrylic and Textile on canvas
200 x 150 cm, 2008
Photography by Frank Hanswijk
Supported by Mondriaan Fund, Amsterdam 2006- 2008
(Oorlog, massamoord en systematische mishandeling – er zijn verschillende manieren waarop een kunstenaar ook deze inspiratie verwerken kan. Maar slechts enkele zijn besteed aan mijn smaak. Eén ervan kwam ik tegen in de werken op doek en papier van Fatima Barznge, bij Biederberg in Amsterdam. Barznge is van herkomst Koerdische en het jaar 1988 dat in de titels van verschillende werken wordt genoemd is het jaar van de moord op een deel van haar volk langs de weg van het chemische wapen. De werken echter tonen die aanleiding niet expliciet. Mocht er toch iets van te herkennen zijn, dan blijft het spoor ondergeschikt aan het totaal van het beeld. Dat beeld stuurt onze herkenning in de richting van een wereld van ontzetting en van lijden door blind geweld. Dat zeker wel, maar het is een wereld die zich op vele plaatsen bevinden kan. En daarmee naar een algemener plan van het lijden door geweld. Een kale landschappelijkheid, sombere kleuren, dramatisch in het rond grijpende vormen, een woekerend lijnenspel blijken daartoe al genoeg. Wat de uitdrukking van bijzondere accenten voorziet is de toevoeging van fragmenten in textiel, meestal in zwart en wit. De soorten ervan associeerden Fatima Barznge met verschillende aspecten van het leven en sterven in haar geboorteland. Belangrijker voor de kijker is de bijdrage aan de expressie van het geheel: anders en menselijker dan de geschilderde omgeving, maar door felle licht-donker contrasten tevens accenten van heftige dramatiek. Sommige andere werken reflecteren op geweld dat ook aan Fatima Barznge slecht langs indirecte weg bekend werd, zoals de steniging van het overspelige meisje Dona ergens in Afrika. Anders dan de meesten van ons kan Fatima zich daar ook uit eigen ervaring iets bij voorstellen. En bij voelen, vooral. Het gevoel verleende urgentie aan ook deze werken – en aan de geloofwaardigheid zowel aan de kracht van het resultaat).
Tekst : Hans Sizoo, Herdenken was t/m 14 november 2007 te zien bij Suzanne Biederberg Gallery in Amsterdam.